تئوری موسیقی
تئوری موسیقی (به انگلیسی: music theory، به فرانسوی: théorie de la musique) نظریهای دربارهٔ قواعد، اصطلاحات و نحوهٔ اجرای موسیقی است. تئوری موسیقی از قرنهای گذشته ابداع شده و بهتدریج تکامل یافتهاست. تئوری موسیقی شاخهای تخصصی از رشتهٔ موسیقی است که شامل شناخت کلیهٔ قواعد، علامتها و آشنایی با انواع صدای نُتها، فاصله، ترکیب میزانها، ضربآهنگ (ریتم)، گام، و پردههای موسیقی است. اهمیت «تئوری موسیقی» به قدری است که از نظریهدانان این رشته بهعنوان «نظریهپرداز موسیقی» (تئوریسین موسیقی) نام میبرند.

سرفرصل های آموزشی تئوری موسیقی
- صدا و ارتفاع صدا
- ریتم،متر و تمپو
- فواصل
- آکوردها
- مفاهیم کلی مُد
- ماژور
- مینور
- فواصل و آکوردهای اصلی ماژور و مینور ، حل فواصل و آکوردها
- تنالیته های همنام
- بررسی مقایسه ای ماژور و مینور
- تعیین تنالیته ی اثر
- دیاتونیزم
- مفاهیم کلی مدولاسیون
- انتقال
- حرکت ملودیک: انواع دینامیک
برای درست خواندن و درست نوشتن باید به کلمات ، معنی آنها و گرامر آشنا بود .برای ساختن، نواختن یا خواندن درست موسیقی باید به تئوری موسیقی آشنا بود .به همین علت هدف از آموزش تئوری موسیقی در وهله ی اول آماده سازی برای ساختن یا اجرای موسیقی است .
از آنجا که موسیقی از تعدا زیادی عناصر گوناگون تشکیل شده است ، پس تئوری موسیقی به چند بخش تقسیم می شود که عبارتند از : تئوری مقدماتی ، هارمونی،پلی فونی،ارکستراسیون و آموزش فرمهای موسیقیایی .
تئوری موسیقی نوعی گرامر موسیقیایی اولیه است که باید اطلاعات نظام مند درباره یک سلسله از مهمترین عناصر موسیقی را به آگاهی هنرجو برساند.تئوری موسیقی مبتنی بر قوانین کنونی موسیقی محلی و کلاسیک است .